In deze blog lees je alles over mijn leven als geboortefotograaf én mama van Senna. Van het runnen van mijn bedrijf, tot het managen van mijn peuterpuber🌝. Met deze week een heerlijk weekendje Q-time, nog véél meer heftige emoties én sint, sint en nog eens sint.
Weekendje Beekse Bergen
Wat een heerlijk weekend hebben we achter de rug. Zoals je vorige week las trok ik de stoute schoenen aan en boekte een last minute weekendje weg. Heftig voor de portemonnee, maar het was het zooooooo waard! Ik had, op een paar minor incidentjes, een overwegend blije uitermate energieke en feestelijke peuterpuber! Senna was zo ontzettend gelukkig dat we weer even in “africa” waren. Echt het was te zoet. Toen we vroegen of de verrassing leuk was, antwoordde hij: “jaaaaaaaa laf you papa love you mama”. Echt…. Goals!
We waren in Beekse Bergen en bleven een nachtje slapen. Wat betekende dat we ook naar de “light safari” konden. Ik had verwacht dat Senna het super spannend zou vinden, want de laatste weken is meneertje een beetje angstig en dan met name voor het donker. Maar hij vond het geweldig! Liep dansen en zingend het hele rondje van ruim een uur en wees elk dier aan. Het was echt een feestje, al was het wat koud! We hebben alle dieren meermaals gezien, lopend en met de auto én begonnen (en eindigde) iedere dag bij de gorilla’s. We sloten het weekend af met een bezoekje en etentje bij nana en deda (mijn ouders) en gingen moe, maar voldaan naar huis.
Me time monday
Maandag was Senna een dagje extra naar de opvang en dat betekende dat ik even me-time had. Ik liet eindelijk weer eens mijn wimpers doen en deed meteen boodschappen en alle laatste sint inkopen. Ik kocht bij de HEMA, namens mijn ouders een heel muziekinstrumenten setje. Een trommel, tamboerijn, gitaar en fluit. En zei direct sorry tegen Tom, want ik weet nu al dat dit een feest wordt thuis.
Werken, (over)leven en meer
Dinsdag was het weer tijd om te werken en leverde ik een newbornshoot op, schreef een aantal blogs en bewerkte 80% van de 3e en 4e geboortereportages op mijn lijst. Tussendoor nam ik rust, want jeetje die duizeligheid maakt geen grappen. Ik word er onderhand echt gek van en wacht met smart op de nabepaling van mijn bloedwaardes.
Die kwamen woensdag binnen maar gaven niet echt veel duidelijkheid, over twee weken moet ik weer prikken en gaan we de waardes vergelijken en een vervolgplan maken, dus yet again, to be continued.
My village
De rest van de dag was erg veel driftige peuter, van aankleden tot het huis uit gaan, tot speelgoed delen met z’n beste vriendin, alles was too much for meneer Senna. Uiteindelijk was ik zó op en duizelig dat mijn liefste buurvrouw aanbood hem mee te nemen met haar drie jongens naar Monkey Town. Yes, die village, ik heb hem en ben er zo intens dankbaar voor.
Dat geldt trouwens ook voor mijn instagram. Echt, hoeveel fijne behulpzaam en lieve berichtje ik kreeg op de vraag of iemand tips had tegen duizeligheid etc. ONGELOOFLIJK! Echt duizend maal dank! Een aantal dingen ga ik bespreken met de huisarts, die ik morgen ga bellen, en een aantal dingen pas ik toe. Want wat we zelf kunnen doen, is alleen maar meegenomen!
Sinterklaas en pietenbaas
Oh jongens. Dit is het eerste jaar dat Senna ineens door heeft dát sinterklaas bestaat en ook daadwerkelijk iets ermee doet. Nouja doet, wij doen er zelf vrij weinig aan. Hij heeft een keer zijn schoen gezet en gezongen en vond de volgende dag een cadeautje. Daarna vroeg hij er nooit meer om, dus we hebben het ook niet meer gedaan haha. Scheelt weer cadeau’s kopen voor 5/6 december, want de schoencadeau’s schoof ik zo door.
We vieren dit jaar dus wel twee keer sinterklaas. Een keer bij mijn schoonzus, met de schoonfam in Den Haag en de tweede keer met mijn zus en nana en deda. In Den Haag sint vieren is altijd een lastig karwei ivm de files en Senna zijn slaaptijd. Maar dit jaar zijn we beiden eigen ondernemer en is het iets makkelijker te regelen om vrij te nemen. Tom ging eerder werken en kon daardoor eerder naar huis en ik bracht Senna ’s ochtends naar de opvang, werkte wat en wilde hem bijtijds ophalen. Tom kwam eerder thuis én toen belde ineens de huisarts. Ik moest toch even voor het weekend langskomen en dat deden we dan ook braaf. Het zorgde er wel voor dat we later naar Den Haag vertrokken en in de sint file stonden. Senna viel in slaap en was daarom de rest van de avond helemaal in z’n noppies! Na veel Sinterklaas cadeaus, heel veel gezelligheid en lekker eten gingen we weer terug naar huis.
Wat een weer!
Jongens, dat weer. Het was toch niet normaal. Ik ging vrijdag in de ochtend door weer en zeker wind naar het ziekenhuis voor wat onderzoekjes. De rest van de dag verbleven we binnen. Mijn moeder was lekker met Senna aan het spelen en ik pakte alle mini albums in die binnen waren gekomen. De eerste zijn ook direct vrijdag bezorgd en de rest volgt snel dus houd je brievenbus in de gaten…
Daarna gingen we naar mijn zus voor een tweede pakjesavond. Uiteraard was mijn koffertje mee, want ik sta officieel weer op wacht voor de laatste babies van dit jaar! Ik had de dag ervoor een berichtje gehad van één van mijn mama’s dus het was even afwachten of ik niet toch ineens weg moest, maar dat was gelukkig niet het geval. De kids hebben heerlijk gespeeld, cadeau’s uitgepakt én oververmoeid gingen we naar huis. Senna viel doodop in de auto in slaap en werd wakker toen Tom hem naar binnen tilde. Iedereen die kids heeft weet dat dat het ergste is wat je kan gebeuren.
De kleine meneer bedacht even, toen we al boven bij zijn bed waren, dat hij niet meer wilde slapen. Oh, ja tuurlijk schat. Geen probleem. Toen ik hem dringend doch vriendelijk verzocht in zijn bed te gaan liggen, schreeuwde hij heel de wijk bij elkaar…. Het duurde uiteindelijk een uur voor ik hem eindelijk rustig kreeg en in slaap had gewiegd in mijn armen. 17 kilo schoon aan de haak, ik voel het nog steeds in mijn rug….. Ohhhh en morgen gaan we toch iets leuks doen, daarover volgende week meer!
PS. van de week kwam er een geboorteverhaal online geschreven door de mama van Lorèn, lees hem hier.