In deze blog lees je alles over mijn leven als geboortefotograaf én mama van Senna. Van het runnen van mijn bedrijf, tot het managen van mijn peuterpuber🌝. Ik geef je een eerlijk inkijkje in mijn leven, met alle chaos en pracht die mijn leven met zich mee brengt. Maar vooral is het veel kletspraat, want wie mij kent weet dat ik van kletsen houd. Dus bij deze. Enjoy!
Oh boy. De eerste. Tijdens het schrijven van de allereerste “een week in het leven van een…geboortefotograaf” denk ik oei. Waarom? Ga ik mezelf echt committen aan een wekelijkse blog, zeker nu ik al maanden geen blog meer heb geschreven.
Maar ja, that’s me. Duizend en een idee én liefde voor schrijven dus here goes nothing.
Als eerste blog dacht ik dat het leuk zou zijn om even een inkijk te geven in wie Dunja Visser nu is. Ik ben 33 jaar, woon in Rotterdam en geboortefotograaf van beroep. Ik studeerde psychologie, werkte in het onderwijs en marketing én heb mijn hele leven in een sporthal doorgebracht (door mijn sport handbal). Daar leerde ik ook mijn liefde kennen, Thomas (beter bekend als Tom) en kregen wij na meer dan 3 jaar proberen een prachtige wonderbaby genaamd Senna. Die wonderbaby bleek echter een huilbaby en mijn “dit wordt het mooiste ooit” idee over moederschap kwam abrupt aan zijn einde. Je leest meer over mijn jaren met Senna en mijn keizersnede in voorgaande blogs.
Bijna drie, wat een feest…
Het mooiste ooit was ook zeker niet de strekking van het moederschap de afgelopen week. Senna slaapt RUK. Er is ineens een intense angst bij hem voor alles wat donker is, van schaduwen tot hard geluiden, alles vindt ‘ie eng. En dat is me een partijtje vermoeiend. Want de nachten zijn gebroken, maar het inslapen gaat ook gepaard met veel stress, veel knuffels en laaaaang bij hem liggen. Ik ben sinds deze week meteen weer terug op het punt van een halfjaar geleden (toen deze man nog niet doorsliep) oh my, die gebroken nachten wennen echt nooit!
Anyways naast de gebroken nachten heeft de kleine man ook een groeiend aantal driftbuien en permanente NEE houding. Twee is nee is oprecht niks vergeleken met het naderende 3 jarige ego én standvastigheid. Send help!!!
De waarde van geboortereportages
Naast deze enerverende momenten was er ook veel leuks deze week. Ik leverde 2 geboortereportages op én een video. Oh jongens, ik houd zo van mijn werk! Zeker als ik de reacties van “mijn” mama’s en papa’s binnen krijg maakt mijn hart een sprongetje. Gister kreeg ik er zo een: “We hadden eindelijk tijd om samen de foto’s te kijken! Ze zijn prachtig!” zei papa. Mama voegde toe: ” Ja echt meeeega blij mee!!! Zo mooi, krachtig, intiem maar ook subtiel tegelijk. Ik heb nu zo een spijt dat ik dit met de andere 2 niet gedaan heb!! Maar ook des te gelukkiger dat ik het nu wel heb. We zeiden al tegen elkaar: niet alleen de bevalling is mooi vastgelegd, maar ook alles daaromheen. Ook dingen die ik niet/amper door heb gehad. En kleine, maar wel waardevolle momentjes met de andere kids/moeder/schoonmoeder en diertjes.”
Ze sloot af met: “Je denkt als bevallende vrouw dat je weet hoe je bevalling gegaan is, maar dit geeft echt een andere kijk in je eigen bevalling, heel bijzonder!!” En nog: ” het grappige is: je zou denken wil je wel een “onbekende” bij zo iets intiems? Maar het voelde helemaal niet zo! Was bijna fijn je er bij te hebben.”
Jongens, dit is toch het einde. Precies wat ik wil en waar ik voor sta met mijn werk. Hoe mooi is het als dat helemaal overkomt en je mensen vindt die gewoonweg bij je passen.
Duizeligheid en meer
Verder heb ik echt al een tijdje mega vaak hoofdpijn, ben ik duizelig en lijk in chronisch de griep te hebben. Omdat ik van de huisarts het nog even aan moest kijken, prikte ik deze week pas bloed. Er kwam niet heel veel uit, alleen dat mijn bloedcellen lager waren en er meer onderzoek gedaan moest worden. Dus daar moeten we nog even op wachten… too be continued!
Goede koffie is een must.
Na het drukke weekend was het verder deze week dus vooral veel werken. Er kwamen gedurende de week twee kennismakingen binnen én kochten we een nieuw koffiezet apparaat. Deze die we nu hebben is namelijk zó luid, dat als Tom ’s ochtends om 6:00 koffie zet, ik rechtop in bed zit haha… Nu hebben we een super silent 0decibel apparaat van Siemens besteld. En ik ben benieuwd of die dat waar kan maken. Beter wel, want jeeeetje wat kost dat een hoop geld zo’n luxe apparaat.
Weekendje weg
Verder twijfelde ik de hele week om een lastminute weekendje weg voor ons 3 te boeken. Vandaag heb ik dat uiteindelijk ook maar gewoon gedaan. Lekker een weekendje Beekse Bergen, even terug naar Afrika, zin in! Wat zijn jullie plannen dit weekend óf heeft iemand nog tips voor leuke dingen om te doen in Beekse Bergen, laat het me weten in de comments…
Voor nu, ajuuu en see you next week (of niet haha)