Een vakantieblog i.p.v. een weekblog. Ja 3 weken in de “week van een geboortefotograaf” en het ongein begint al haha. Nee… ik beloof jullie plechtig dat dit eenmalig is. De vakantie kwam door de twee elkaar opvolgende geboortes toch iets sneller dan ik had voorzien en ik had me écht voorgenomen niet te gaan werken. Op een kennismaking en wat DM/Appjes na is dat me aardig gelukt.. Twee weken lang was ik vrij en genoot ik van welverdiende rust, familytime en alle virussen die onze kant op werden geworden. Wat is dat toch, wanneer je eindelijk vrij bent, dat alle ziektekiemen van de wereld je weten te vinden en je in bed beland….
Recap van 2024
Agh goed, we zijn weer officieel aan het werk op deze maandag 6 januari en deze recap blog begint me toch een partijtje fijn! We starten namelijk met de tweelinggeboorte die ik éindelijk een keer mocht vastleggen. In 6 jaar tijd heb ik dus nog noooit een tweeling geboren zien worden én dit stond erg hoog op mijn birthbucketlist.
Tweelingen en ik
Je zal me gek vinden, maar ik heb altijd gedroomd van tweelingen. En dat ik zelf een tweeling zou krijgen. Toen ik eindelijk zwanger was (na 3 jaar, dit lees je hier) was de eerste vraag: ‘klopt het hartje?’ en de tweede: ‘zijn het er twee?’ Dit bleek echter niet zo te zijn hahaha, maar zoals je leest is mijn obsessie of voorliefde beter gezegd voor twins groot!
De laatste geboorte van 2024?
Dat ik dit voor Ceylan en Stephan mocht vastleggen was dan ook echt een enorme eer! Maar jeetje. Wat ging ze snel!! Op zaterdagochtend (14-12) kreeg ik te horen dat de twee gehaald zouden worden en om 9 uur volgende de eerste update, mama lag aan de CTG. Ik ontbeet en zorgde dat ik alles klaar had om ergens deze dag me te kunnen melden in det Ikazia Ziekenhuis voor de geboorte van deze twee kleintjes. Echter kreeg ik om 10 uur al een berichtje dat de vliezen waren gebroken en er 4 cm was. Binnen het halfuur appte papa dat ik mocht komen, want mama had liever dat ik er al was en de weeën werden wel erg intens. Bijna tegelijkertijd stuurde hij mij dat ze toch een ruggenprik wilde zetten en ik dacht zal ik nog heel even wachten? (soms zie je namelijk bij de ruggenprik dat het in dit stadium de bevalling iets kan vertragen), maar met een minuut kreeg ik van papa het appje: 8 cm al.
Je raadt het al, paniek sloeg me om de oren en ik RENDE mijn huis uit. Het Ikazia Ziekenhuis is op een rustige zaterdagochtend gelukkig maar zo’n 10 min rijden, echter is de garage nog wel even lopen én de verlosafdeling ook. Dus ik reed door om zsm bij de garage te zijn. Toen ik in de parkeergarage een appje met “opschieten” kreeg, rende ik het ziekenhuis in en door. Op de gang kwam de verpleegkundige me tegemoet en zei “rustig aan, je bent op tijd”… Er kwam weer even wat rust in de tent.
Niet veel later werden er twee prachtige kindjes geboren, waarvan 1 zelfs in stuit! Na een mooie, krachtige maar ook super intense bevalling stond de hele kamer vol met familie en ohhhh ik houd er van! Iedereen zo blij, zo trots, zo gelukkig. Ik ging op een echte birth high naar huis!
Weekend na de geboorte
De rest van het weekend was vooral gevuld met tijd met mijn twee mannen en het maken van een preview uiteraard. En de week erna was ook een mooie afrondende week voor de vakantie zou beginnen. Ik stond nog op wacht op 1 baby’tje en wist dus niet zeker of ik écht vrij zou zijn deze kerstvakantie, al zei mijn eigen gevoel ergens stiekem van wel. Ik had nog een kennismaking staan deze week en zou op zaterdag een bruiloft fotograferen. De zus van mijn beste vriendin ging trouwen en natuurlijk was ik daarbij. Voor de zekerheid ging mijn lieve collega Milena mee van Mooij Fotografie als second shooter en eventuele back-up.
Bevalling twee, van de week
De week vorderde en ik had veel contact met “mijn mama’s”, de bevalling leek zich al een aantal keer aan te dienen, maar zette niet echt door.. Tot donderdag 19-12, de uitgerekende datum! Hoe bijzonder, wist je dat maar 5% van de baby’s geboren wordt op de uitgerekende datum. Ik weet niet waarom, maar tegenwoordig hebben alle baby’tjes die ik vastleg haast! Deze sterke mama ging ook van 4 cm, waar de echt al flink wat uur op zat, naar 9 cm binnen 2 uur. En daar ging ik weer, met gierende banden naar Delft. Vliegende over een drukke snelweg met iets meer dan de toegestane snelheid kwam ik binnen het half uur aan in de kamer (ps. wie weet hoe snel je boetes binnen krijgt, asking for a friend). Er heerste zo’n rust op de kamer, ondanks dat de weeën enorm krachtig en intens waren. Deze mama’s waren een waar superteam! Niet veel later werd er een prachtig meisje geboren, dat direct zó intens geliefd is binnen deze prachtige familie. Echt zo enorm mooi en emotioneel was de kennismaking met oma’s en opa.
Kerstvakantie
Nou en dan heb je dus bijna vakantie! Want hey op vrijdag stond er nog een newbornshoot en zaterdag een wedding op de planning. Het was echt een dolle 7 dagen voor de vakantie. met twee geboortes, twee shoots én een bruiloft was ik vanaf zondag écht toe aan vakantie. En wat voor een. Met heerlijke kerstdagen (en een minibuikgriep van Senna tussendoor) en een chronische hoest en verkoudheid van Senna en de man gingen we na kerst een huisje in met mijn ouders, zus & zwager en de kids. En toen, toen stortte je meid he-le-maal in. Dood en doodmoe lag ik de tweede en derde dag grotendeels op de bank of in bed. Ik was uitgeput en had de griep flink te pakken. Nu een week later ben ik er weer hoor, maar jeetje, het hoesten kwam me letterlijk de neus uit. Snot en slijm everywhere.
Goed we deden spelletjes, gingen zwemmen, in de sauna, bowlen én Glow Golfen. Voor wie het niet mee had gekregen, ik had mijn twijfels bij dat laatste en mijn drie jarige. Maaaar….. Een succes. 18 holes lang was meneer in de ban van zijn stok en bal en alle kleuren en het donker. Het belangrijkste, we mochten AB-SO-LUUT niet helpen, top, zo’n strongwilled kind echt feestje……. Maar we did it, maakte herinneringen en bovenal zorgde voor een grote glimlach op dat kleine aapje zijn gezicht. De vakantie was ondanks de ziektekiemen dus echt een geluksmomentje.
Happy new year
Gelukkig was oud & nieuw ook heel relaxt. Precies zoals ‘ie in deze vakantie behoorde te zijn. We vierden de jaarwisseling met mijn ouders, een vriend van hun en Tom, ik lag lekker op de bank. Er waren hapjes en drankjes en een gitaar. Echt intens relaxt, ik zou het met liefde volgend jaar precies weer zo doen. Maar ik heb een man die vuurwerkgek is, maar dan ook écht. En die baalde toch wel om 00:00 dat hij zelf niets had, dus ik verwacht dat wij volgend jaar weer hier, in het oorlogsgebied wat Rotterdam-Zuid is met je jaarwisseling, te vinden zijn. Met mijn man als nummer 1 bommenwerper…..
En nu, hoe was jullie vakantie?
PS. vrijdag weer een nieuwe weekblog i.p.v. een vakantieblog, met veel gekletst én op tijd, beloofd! 😉