Januari is toch een drukke maand geworden, ondanks het gemist van geboortes, heb ik heel wat dingen mogen doen. In deze weekblog maar liefst drie kennismakingen, de start van een nieuw avontuur én veel opleveringen, afspraken en poepdrama.
Een weekend vol beweging
De zaterdag begonnen we met een leuke nieuwe basketbaltraining van Senna. Helemaal happy stond hij op, maar het poepfiasco van de vorige week was nog niet helemaal over. Om te voorkomen dat meneer daar niet zou kakken, probeerde we hem op de WC te krijgen. Nou, je raadt het al, dat werd ‘m niet. Ondanks de druk, haha, was de training een groot succes. Het weggaan, iets minder. Met moeite en een beetje omkopen kregen we hem mee naar huis. Ik zeg groot succes, want ondanks dat de trainingen onregelmatig zijn, is het zoooo leuk om te zien hoeveel plezier hij er in heeft.
Op zondag hadden we besloten de kids naar het bos te brengen, aangezien ik halverwege naar een kennismaking mocht, ging ook oma mee. Met alle bengels (Senna, plus die drie van mijn zus) en Kaiya (de hond) naar het bos was een ongelooflijk slecht idee kan ik je vertellen. Het was KOUD!! maar dan echt koud. Na 5 minuten begon de eerste al te klagen en eindigden we na een kort rondje toch bij het pannenkoekenhuis met een lichtelijk overspannen volwassenen groepje en deels onderkoelde kids… Oeps….
Na mijn pannenkoek snel opgegeten te hebben ging ik naar kennismaking 1 van 2 deze week. Een heerlijk stel ontving mij in hun prachtige huis en we kletsen 2 uur over hun reis naar deze zwangerschap, naar de zwaarte en ongemakken van een fertiliteitstraject en natuurlijk over de aankomende geboorte én mijn werkwijze. Ze lieten mij aan het einde van het gesprek direct weten me te willen boeken, maar dat de keuze voor het pakket nog later deze week zou volgen. Met een vol hart en enorme zin om deze prachtige zomerbaby aan mijn lijstje toe te mogen voegen reed ik weer terug naar mijn mannen.
Een geboortevideo is echt zó kostbaar
De werkdagen waren vol met edits & afspraken; video’s afmaken, albums maken, afspraken inplannen voor de video’s en albums. Albums opmaken vind ik echt zo leuk aan mijn werk. Ik vind het belangrijk dat je na de geboorte terug kunt kijken op iets tastbaars. Ja, je foto’s zijn tastbaar, maar vele mensen bewaren ze toch enkel op de telefoon en dat is zó zonde! Een album brengt jullie verhaal echt tot leven. Video’s ook. Oh, wat houd ik van video’s!!!! Dat is ook de reden dat ik dit jaar een cursus volg bij The Soulfull Storytellers. Ik wil video echt een nog belangrijker onderdeel maken van mijn werk. Maar vooral mijn video’s nog mooier, unieker, creatiever maken. Mezelf echt onderscheiden met video’s. En blijkbaar werpt het nu al zijn vruchten af, want de laatste boekingen (het is nu donderdagochtend dat ik dit schrijf én nav mijn tweede kennismakingsgesprek heb ik weer een JA gekregen!) hebben allemaal gekozen voor het complete pakket, dus inclusief video!!! Maar liefst drie boekingen achter elkaar en alle drie mét video dus. AAAH Droom!!!
Kennismakingsgesprek nummer 3 deze week
Toen volgde er een last minute JA. Voor februari mag ik nog een geboorte in mijn agenda pennen nav het gesprek wat ik donderdagavond had. Oh jongens, 3 Ja’s in een week. Soms denk ik dat ik echt droom haha. Als ik terugdenk aan hoe ik er 2 jaar geleden aan toe was, woow, wát een verschil. Met een 1 jarige, die nooit sliep, helemaal doorgedraaid en randje depressie, was mijn leven echt heel anders. Het hele verhaal lees je hier. Nu leef ik echt mijn droom. Ik doe wat ik het allerleukste vind in de wereld, namelijk geboorteverhalen vastleggen en vrouwen hun kracht laten zien en voelen. Mijn bedrijf gaat fantastisch, echt zoveel beter dan ik had durven dromen toen ik 1,5 jaar geleden besloot volledig hiervoor te gaan. Ja, sorry, I know, momenteel ben ik een blij ei mbt mijn eigen bedrijf en werk, maar echt. Ik ben zo dankbaar dat dit mijn realiteit nu is en ondanks dat het soms echt wel spannend is, je twijfelt aan alles en het impostersyndroom ook mij teistert haha, wil ik alleen maar zeggen dat alles mogelijk is. Je hart volgen is het mooiste wat je kunt doen én geluk zal je volgen!
Terror fase is begonnen
Ieder jaar zo rond Senna zijn verjaardag heeft hij een mega ontwikkelingssprong. Ja ik weet het, na het eerste jaar is Oei ik groei uitgespeeld, maar ik merk dit toch. Ieder jaar zo net voor en dan net na zijn verjaardag zijn de weken erg heftig. ‘S nachts wordt er slecht geslapen, er is weer verlatingsangst, de NEE NEE NEE’s vliegen ons om de oren en vooral heel veel boosheid en verdriet. Nou nu had ik al het idee dat dit tijdperk, pre verjaardag, al was aangebroken. Maar donderdag op vrijdag nacht bevestigde alle vermoedens. Ik lag letterlijk net een kwartier in bed (door een heel laat telefoontje) en hij werd al krijsend wakker. Dit krijsen is van 00.00 tot 03.30 doorgegaan, standje geluidsbescherming kan ik je zeggen. Om 4:00 uur sliep meneer veilig op mijn borst en viel ik ook doodmoe in slaap. Waar het aan lag, wat er gebeurd was? Niemand zal het weten, maar wat we ook deden of probeerde, niets hielp!
OK training voor geboortefotografen
Ik besloot mijn ochtendafspraak op vrijdag met lieve collega Ilham af tezeggen en nog even bij te slapen toen oma kwam om op te passen. Die avond mocht ik namelijk naar de OK training (voor geboortefotografen) dat door Dupho en het Diakonessenhuis werd georganiseerd. Wat was dit een feestje! 1. natuurlijk om mijn fijne lieve Dupho Geboorte collega’s weer eens te zien, maar ook om andere geboortefotografen te leren kennen en het MAC superteam van Koen Deurloo te ontmoeten. 2. meer te leren over de MAC’s (maternal-assisted caesarean, wil je hier meer over weten check Koen zijn insta!!) én eens te horen hoe en wat eigenlijk het beeld en de mening is van OK personeel met betrekking tot onze aanwezigheid tijdens keizersnedes. Heel leerzaam, maar vooral dus erg leuk om met elkaar in gesprek te kunnen om zo dit mooie werk in goede samenwerking te kunnen doen.
Dit was hem weer voor dze week, morgen lekker naar de efteling en even family-time voor de on call periode weer begint!!